ادب در مناجات با خدا
مقدمه
دعا و طلب نیاز از خداوند
همراه با ادب و نزاکت:
متاسفانه گاهی دیده و یا شنیده شده که شاعری شعری در قالب طنز سروده و در خلال آن خطاب به خداوند متعال طوری با بی ادبی و گستاخانه سخن گفته که انسان شرمش میشود با همسایه یا حتی رهگذر غریبه ای چنین سخن بگوید.....
چندی پیش در یکی از محافل ادبی شخصی شعر طنزی را خطاب به خداوند تبارک و تعالی خواند که مرا به شدت ناراحت کرد
قطعه شعری که خدمت تان ارائه می گردد در جواب به آن شخص بی ادب و دیگر جاهلانی است که بدون در نظر داشتن جایگاه خداوند اراجیفی به هم می بافند که دور از شان شعرا و فرهیختگان است
☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆
آخرین تغییرات:
توسطحسین مفیدی فر
نسخه چاپی شعر

چون به پا شد محفل شعر و ادب
فارغ از بحث صواب و مستحب
انتظار مردم از آن انجمن
بی گمان باشد نزاکت در سخن
شوخی من با بزرگی محترم
بر خردمندان بپاشد گرد غم
شأن من چون از شما پایین تر است
پس اکر شوخی کنم شرم آور است
من اگر لغوی بگویم با شما
جمع حاضر بی ادب خواند مرا
شوخی ما هر چه پایین تر رود
ای بسا توهین تلقی می شود
بر بزرگی هر کسی توهین کند
سطح جهلش را یقین تبین کند
در میان مردمان در بین راه
کی کسی شوخی کند با پادشاه؟
ای عزیزان در میان جمع ما
کو بزرگی با صلابت جز خدا؟
پس خداوندی که فوق درک ماست
شوخی با او چه حدی از خطاست؟
پس مبادا با خدای ذوالجلال
جاهلی شوخی کند در بین قال
چون در این صورت بلای جان شود
در خطا هم رتبه ی شیطان شود
☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆
دیدگاه و پیام شما
نظر توسط Bashir
کاش از دلم هم میرفتی
نظر توسط حسین مفیدیفر
ببخشید
متوجه منظور تان نشدم....
نظر توسط محمد چاکرالحسینی
زنده باشی وبا صلابت
قدر دانم احسنت
نظر توسط Mofidifar Admin
ممنونم از لطف حضرتعالی و ابراز محبت تان
سلامت باشید ان شاءالله
نظر توسط محمد چاکرالحسینی
شعر همان شعور درونی است که هر کس با بیان آن جهره درونی خود را نشان می دهد
موفقیت شما را از خداوند خواهانم
نظر توسط Mofidifar Admin
از نظر لطف حضرتعالی نسبت به این حقیر ممنونم
سلامت باشید ان شاءالله